سرطان در میان کارکنان در معرض میدان‌های الکترومغناطیسی
ما به‌تدریج در حال درک بهترِ خطرات سلامتی ناشی از قرار گرفتن در معرض میدان‌های الکترومغناطیسی غیریون‌ساز (EMFs) هستیم؛ میدان‌هایی که توسط تجهیزاتی مانند دستگاه‌های ارتباطی، مایکروویوها و لپ‌تاپ‌ها ساطع می‌شوند.
آنچه نگران‌کننده‌تر است، این است که این خطرات می‌توانند در مدت‌زمانی بسیار کوتاه‌تر از آنچه پیش‌تر تصور می‌شد، بروز پیدا کنند.
مطالعاتی که توسط پژوهشگران دانشگاه عبری اورشلیم در رژیم صهیونیستی انجام شده، نشان داده‌اند که دوره‌ی نهفتگی (Latency Period) برای بروز سرطان می‌تواند در افرادی که به‌طور شغلی در معرض میدان‌های الکترومغناطیسی شدید قرار دارند یا برای مدت طولانی با این میدان‌ها سروکار دارند، بسیار کوتاه باشد.
در حالی که مطالعات پیشین به برخی از خطرات ابتلا به سرطان در اثر مواجهه‌ی شدید با میدان‌های الکترومغناطیسی در محیط‌های کاری پرداخته‌اند، اما هیچ‌یک به بررسی دوره‌های نهفتگی کوتاه‌مدت در اثر سطح بالای این نوع مواجهه نپرداخته بودند.
دکتر یائل اشتاین، نویسنده‌ی اصلی این پژوهش که در نشریه European Journal of Oncology منتشر شده، پژوهشگری است که در مدرسه‌ی بهداشت عمومی براون، وابسته به دانشگاه عبری اورشلیم فعالیت می‌کند. او در زمینه‌ی منابع تولید میدان‌های الکترومغناطیسی و نحوه‌ی نفوذ این میدان‌ها به بدن انسان تحقیق و مدل‌سازی می‌کند.
در بازه‌ای بیست‌ساله، بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۰، واحد پزشکی شغلی و محیطی ۴۷ بیمار مبتلا به سرطان را تحت درمان قرار داد که همگی در محیط کار در معرض میدان‌های الکترومغناطیسی (EMFs) قرار گرفته بودند. بیشتر این بیماران در دوران خدمت نظامی با EMF مواجه شده بودند و مدت زمان این مواجهه بین پنج ماه تا سی‌وسه سال متغیر بوده است.
در میان این بیماران، در ۱۵ نفر دوره‌ی نهفتگی (فاصله‌ی زمانی بین آغاز مواجهه تا بروز سرطان) کمتر از ۵ سال و در ۱۲ نفر بین ۵ تا ۱۰ سال بوده است.
مواجهه با میدان‌های الکترومغناطیسی در محیط کار
گروه‌هایی از کارکنان که به‌ویژه در معرض خطر بالا قرار دارند شامل افرادی می‌شوند که هنگام تعمیر تجهیزات رادار با سطوح بالایی از EMF مواجه می‌شوند؛ کسانی که ساعت‌های طولانی را در وسایل نقلیه مجهز به تجهیزات مخابراتی، رادیو و آنتن سپری می‌کنند؛ افرادی که برای مدت‌زمان زیاد تجهیزات مخابراتی مانند رادیو را به‌صورت کوله‌پشتی یا کمربند به همراه دارند؛ یا کسانی که در «اتاق عملیات» پر از تجهیزات ارتباطی و رادیویی فعالیت می‌کنند و حتی افرادی که محل کارشان در نزدیکی آنتن‌های پخش‌کننده‌ی امواج رادیویی قدرتمند قرار دارد.
بیشتر بیماران مورد مطالعه در بازه‌ی سنی ۲۰ تا ۲۵ سال بودند و دوره‌های نهفتگی بسیار کوتاهی از خود نشان دادند. در گروهی که طی کمتر از ۵ سال از آغاز مواجهه دچار سرطان شدند، ۸ نفر به سرطان‌های خونی و لنفاوی مبتلا بودند و ۹ نفر دیگر دچار تومورهای جامد در نواحی بیضه، سر و گردن (از جمله مغز) و دستگاه گوارش شده بودند. دو نفر از بیماران نیز هم‌زمان به دو نوع اولیه از سرطان مبتلا بودند.
پروفسور ریشتر، نویسنده‌ی همکار این پژوهش، در نامه‌ای به دادستان کل رژیم صهیونیستی نوشت:
«این زنان و مردان جوان، چشم و گوش ملت هستند. یافته‌های ما ضرورت حمایت از کسانی را نشان می‌دهد که از ما محافظت می‌کنند. این یعنی به رسمیت شناختن خطراتی که اکنون با آن روبه‌رو هستند و اقدام برای محافظت از آن‌ها در برابر سطوح بالای مواجهه با امواج رادیویی و مایکروویو.»
خطرات پرتوهای غیریون‌ساز ناشی از میدان‌های الکترومغناطیسی
به گفته‌ی لوید مورگان از مؤسسه‌ی Environmental Health Trust—یک نهاد علمی ناظر در ایالات متحده—«اهمیت این مقاله را نمی‌توان بیش از حد بیان کرد. این یافته‌ها نشان می‌دهد که لازم است به سوی یک الگوی جدید حرکت کنیم: این احتمال وجود دارد که پرتوهای غیریون‌ساز نیز مانند پرتوهای یون‌ساز، عامل سرطان‌زاهای عمومی باشند.»
این پژوهش بر اهمیت افزایش درک ما از میدان‌های الکترومغناطیسی به‌عنوان عوامل سرطان‌زای بالقوه تأکید می‌کند تا بتوان اقدامات مؤثرتری برای محافظت در برابر آن‌ها اتخاذ کرد.
بر خلاف تصور رایج، این مطالعه نشان می‌دهد افرادی که به‌طور طولانی‌مدت در معرض پرتوهای غیریون‌ساز EMF قرار دارند، می‌توانند در بازه‌ی زمانی نسبتاً کوتاهی به انواع مختلفی از سرطان مبتلا شوند.
البته این خطر صرفاً متوجه نیروهای نظامی نیست. کارکنان صنعت مخابرات نیز در معرض خطر بالایی قرار دارند، همان‌طور که روزنامه‌نگاران و خبرنگارانی که در نزدیکی یا تماس مستقیم با تجهیزات رادیویی بی‌سیم و دستگاه‌های فرستنده هستند، نیز در معرض این نوع پرتوها قرار می‌گیرند.
با این حال، فارغ از عنوان شغلی، هر فردی که از لپ‌تاپ، تبلت یا تلفن همراه استفاده می‌کند نیز در معرض پرتوهای EMF قرار دارد؛ پرتوهایی که در صورت عدم استفاده از محافظ‌های مناسب می‌توانند برای سلامتی خطرناک باشند، چرا که این دستگاه‌ها اغلب به‌صورت نزدیک و در مدت‌زمان طولانی استفاده می‌شوند و میزان جذب پرتو توسط بدن را افزایش می‌دهند.
